skemmdur
adj
hann er skemmdur, hún er skemmd, það er skemmt; skemmdur - skemmdari - skemmdastur
|
|
uttale | | bøying | | perfektum partisipp | | øydelagd, skadd, dårleg | | hann er með mikið skemmdar tennur | |
| han har veldig dårlege tenner |
| | enginn vill borða skemmdan mat | |
| ingen vil ete forderva mat |
| | bíllinn er mikið skemmdur eftir áreksturinn | |
| bilen er veldig øydelagd etter samanstøytet |
| | skemma, v | | skemmast, v |
|