strengja
v
ég strengi, hann strengir; hann strengdi; hann hefur strengt
|
| |
uttale | | | bøying | | | 1 | | |
| | (strekkja) | | | objekt: akkusativ | | | spenna, strekka, spila | | | hann strengdi þvottasnúrur milli krókanna | | |
| | han strekte ei tørkesnor mellom krokane |
|
| | | 2 | | |
| | objekt: genitiv + akkusativ | | | strengja þess heit | | |
| | lova, sverja | | | hún strengdi þess heit að giftast aldrei |
|
|
|