uppgefinn
adj
hann er uppgefinn, hún er uppgefin, það er uppgefið; uppgefinn - uppgefnari - uppgefnastur
|
|
uttale | | bøying | | upp-gefinn | | 1 | |
| (þreyttur) | | utmatta, utsliten, stuptrøytt | | hann var svo uppgefinn um kvöldið að hann gat ekki haldið sér vakandi | | hún er uppgefin á starfinu í bankanum |
| | 2 | |
| (birtur) | | oppgjeven, angjeven | | deklarert | | uppgefið innihald matvörunnar | | gefa upp |
|
|