fráhrindandi
adj
hann er fráhrindandi, hún er fráhrindandi, það er fráhrindandi
|
| |
uttale | | | bøying | | | frá-hrindandi | | | usympatisk, motbydeleg, fråstøytande | | | hann er mjög fráhrindandi maður | | |
| | han er ein svært motbydeleg kar |
| | | hún er fráhrindandi í framkomu en er víst vænsta kona | | |
| | ho verkar ganske usympatisk, men eigentleg er ho veldig snill |
|
|