gjaldgengur
adj
hann er gjaldgengur, hún er gjaldgeng, það er gjaldgengt; gjaldgengur - gjaldgengari - gjaldgengastur
|
|
uttale | | bøying | | gjald-gengur | | 1 | |
| (í gildi) | | gangbar, gyldig, gjeldande |
| | 2 | |
| (nothæfur) | | brukbar, brukande, kurant | | aðeins áður óbirt ljóð eru gjaldgeng í keppnina |
|
|