grunnhygginn
adj
hann er grunnhygginn, hún er grunnhyggin, það er grunnhyggið; grunnhygginn - grunnhyggnari - grunnhyggnastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | grunn-hygginn | | | overflatisk, einfaldig, innskrenka | | | hann er sætur en ekki svo grunnhygginn að hann hugsi eingöngu um útlitið |
|