heimskulegur
adj
hann er heimskulegur, hún er heimskuleg, það er heimskulegt; heimskulegur - heimskulegri - heimskulegastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | heimsku-legur | | | dum, dustete, tåpeleg | | | þetta er heimskuleg spurning | | | það er heimskulegt að <móðgast svona> | | |
| | det er tåpeleg å <bli så fornærma> |
|
|