heimskulegur
adj
hann er heimskulegur, hún er heimskuleg, það er heimskulegt; heimskulegur - heimskulegri - heimskulegastur
|
|
uttale | | bøying | | heimsku-legur | | dum, dustete, tåpeleg | | þetta er heimskuleg spurning | | það er heimskulegt að <móðgast svona> | |
| det er tåpeleg å <bli så fornærma> |
|
|