hreinskiptinn
adj
hann er hreinskiptinn, hún er hreinskiptin, það er hreinskiptið; hreinskiptinn - hreinskiptnari - hreinskiptnastur
|
|
uttale | | bøying | | hrein-skiptinn | | likefram, ærleg, heiderleg | | hún var hreinskiptin og sagði hlutina beint út | | við ræddum þessi mál á opinn og hreinskiptinn hátt |
|