hugsunarlaus
adj
hann er hugsunarlaus, hún er hugsunarlaus, það er hugsunarlaust; hugsunarlaus - hugsunarlausari - hugsunarlausastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | hugsunar-laus | | | tankelaus, åndsfråverande | | | ég ætlaði ekki að gleyma að hringja, ég var bara hugsunarlaus | | |
| | det var ikkje meiniga å gløyma å ringja, eg hadde berre ikkje tankane med meg |
|
|