hugsunarlaus
adj
hann er hugsunarlaus, hún er hugsunarlaus, það er hugsunarlaust; hugsunarlaus - hugsunarlausari - hugsunarlausastur
|
|
uttale | | bøying | | hugsunar-laus | | tankelaus, åndsfråverande | | ég ætlaði ekki að gleyma að hringja, ég var bara hugsunarlaus | |
| det var ikkje meiniga å gløyma å ringja, eg hadde berre ikkje tankane med meg |
|
|