landa
v
ég landa, við löndum; hann landaði; hann hefur landað
|
|
uttale | | bøying | | objekt: dativ | | 1 | |
| landa, føra i land, lossa | | landa <fiskinum> | |
| føra <fisken> i land |
| | skipið er komið en ekki búið að landa | |
| skipet har lagt til kai, men er ikkje blitt lossa ennå |
|
| | 2 | |
| uformelt | | sikra seg | | hala i land | | henni tókst að landa hlutverkinu í myndinni | |
| det lykkast henne å hala filmrolla i land |
|
|
|