meinlaus
adj
hann er meinlaus, hún er meinlaus, það er meinlaust; meinlaus - meinlausari - meinlausastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | mein-laus | | | harmlaus, ufarleg | | | vertu ekki hrædd við hundinn, hann er alveg meinlaus | | |
| | ikkje ver redd hunden, han er heilt harmlaus |
| | | fyrsta haustlægðin var frekar meinlaus | | |
| | den første hauststormen var nokså harmlaus |
|
|