skemmdur
adj
hann er skemmdur, hún er skemmd, það er skemmt; skemmdur - skemmdari - skemmdastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | perfektum partisipp | | | øydelagd, skadd, dårleg | | | hann er með mikið skemmdar tennur | | |
| | han har veldig dårlege tenner |
| | | enginn vill borða skemmdan mat | | |
| | ingen vil ete forderva mat |
| | | bíllinn er mikið skemmdur eftir áreksturinn | | |
| | bilen er veldig øydelagd etter samanstøytet |
| | | skemma, v | | | skemmast, v |
|