skjálfa
v
ég skelf, hann skelfur; hann skalf, við skulfum; hann hefur skolfið
|
|
uttale | | bøying | | skjelva, dirra, skaka, rista, bivra | | hún skelfur af kulda | |
| ho fraus så ho bivra |
| | ég skalf af hræðslu | |
| eg skalv av skrekk |
| | hendur hans skulfu | |
| han skalv på hendene |
| | ég fann jörðina skjálfa | |
| eg merka at jorda rista |
| | skjálfa á beinunum | |
| knea dirra |
| | skjálfandi, adj |
|