skjálfa
v
ég skelf, hann skelfur; hann skalf, við skulfum; hann hefur skolfið
|
| |
uttale | | | bøying | | | skjelva, dirra, skaka, rista, bivra | | | hún skelfur af kulda | | |
| | ho fraus så ho bivra |
| | | ég skalf af hræðslu | | |
| | eg skalv av skrekk |
| | | hendur hans skulfu | | |
| | han skalv på hendene |
| | | ég fann jörðina skjálfa | | |
| | eg merka at jorda rista |
| | | skjálfa á beinunum | | |
| | knea dirra |
| | | skjálfandi, adj |
|