strengja
v
 
ég strengi, hann strengir; hann strengdi; hann hefur strengt
 | 
 
 
|   | 
 uttale |  |   |  bøying |  |   | 1 |  |   | 
|   | (strekkja) |  |   | objekt: akkusativ |  |   |  spenna, strekka, spila |  |   | hann strengdi þvottasnúrur milli krókanna |  |   | 
|   |  han strekte ei tørkesnor mellom krokane |   
 |   
 |  |   | 2 |  |   | 
|   | objekt: genitiv + akkusativ |  |   | strengja þess heit |  |   | 
|   |  lova, sverja |  |   | hún strengdi þess heit að giftast aldrei |   
 |   
 |   
 |