áfellast
v
ég áfellist, hann áfellist; hann áfelldist; hann hefur áfellst
|
|
uttale | | bøying | | á-fellast | | mediopassiv | | oftast med nekting | | objekt: akkusativ | | klandra, bebreida, lasta, kritisera | | hún áfellist hann ekki fyrir að segja skoðun sína | |
| ho bebreidar han ikkje for å seia meininga si |
| | ég get ekki áfellst hana fyrir að hafa gleymt fundinum | |
| eg kan ikkje klandra henne for å ha gløymt møtet |
|
|