útitekinn
adj
hann er útitekinn, hún er útitekin, það er útitekið; útitekinn - útiteknari - útiteknastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | úti-tekinn | | | frisk, barka | | | börnin léku sér við lækinn, berfætt og útitekin | | |
| | barna leika ved bekken, berføtte og friske |
| | | ég er orðin útitekin eftir sveitastörfin | | |
| | eg har blitt barka etter gardsarbeidet |
|
|