útitekinn
adj
hann er útitekinn, hún er útitekin, það er útitekið; útitekinn - útiteknari - útiteknastur
|
|
uttale | | bøying | | úti-tekinn | | frisk, barka | | börnin léku sér við lækinn, berfætt og útitekin | |
| barna leika ved bekken, berføtte og friske |
| | ég er orðin útitekin eftir sveitastörfin | |
| eg har blitt barka etter gardsarbeidet |
|
|