einarður
adj
hann er einarður, hún er einörð, það er einart; einarður - einarðari - einarðastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | ein-arður | | | djerv, dristig, frimodig, engasjert | | | hún tók einarða afstöðu í umræðunni | | |
| | han tok klår stelling i debatten |
| | | vera einarður <baráttumaður gegn þrælahaldi> | | |
| | vera ein engasjert <motstandar av slavehald> |
|
|