einarður
adj
hann er einarður, hún er einörð, það er einart; einarður - einarðari - einarðastur
|
|
uttale | | bøying | | ein-arður | | djerv, dristig, frimodig, engasjert | | hún tók einarða afstöðu í umræðunni | |
| han tok klår stelling i debatten |
| | vera einarður <baráttumaður gegn þrælahaldi> | |
| vera ein engasjert <motstandar av slavehald> |
|
|