einhæfur
adj
hann er einhæfur, hún er einhæf, það er einhæft; einhæfur - einhæfari - einhæfastur
|
|
uttale | | bøying | | ein-hæfur | | einsidig, einformig, monoton | | persónulýsingar í bókinni eru ákaflega einhæfar | |
| personskildringane i boka er temmeleg eindimensjonale |
| | einhæf fæða getur valdið hörgulsjúkdómum | |
| einsidig kost kan føra til mangelsjukdommar |
|
|