eitraður
adj
hann er eitraður, hún er eitruð, það er eitrað; eitraður - eitraðri - eitraðastur
|
|
uttale | | bøying | | 1 | |
| giftig; | | forgifta | | eitruð kónguló | |
| ei giftig vevkjerring |
| | eitraður drykkur | |
| ein forgifta drikk |
|
| | 2 | |
| | | giftig, slu, beinhard, livsfarleg | | hann var alveg eitraður í vítateignum | |
| han var heilt livsfarleg i straffefeltet |
|
| | eitra, v |
|