eitraður
adj
hann er eitraður, hún er eitruð, það er eitrað; eitraður - eitraðri - eitraðastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | 1 | | |
| | giftig; | | | forgifta | | | eitruð kónguló | | |
| | ei giftig vevkjerring |
| | | eitraður drykkur | | |
| | ein forgifta drikk |
|
| | | 2 | | |
| | | | | giftig, slu, beinhard, livsfarleg | | | hann var alveg eitraður í vítateignum | | |
| | han var heilt livsfarleg i straffefeltet |
|
| | | eitra, v |
|