heillaður
adj.
hann er heillaður, hún er heilluð, það er heillað; heillaður - heillaðri - heillaðastur
|
|
udtale | | bøjning | | præteritum participium | | betaget, fortryllet, henført, begejstret, bjergtaget | | hún horfði heilluð á myndina | |
| hun betragtede henført billedet |
| | hann var heillaður af útsýninu yfir fjörðinn | |
| han var bjergtaget af udsigten over fjorden |
| | heilla, v | | heillast, v | | heillandi, adj/adv |
|