heimakominn
adj.
hann er heimakominn, hún er heimakomin, það er heimakomið; heimakominn - heimakomnari - heimakomnastur
|
|
udtale | | bøjning | | heima-kominn | | gera sig heimakominn <hjá þeim> | |
|
udtale af frasen | | føle sig hjemme <hos dem> | | þeir gerðu sig heimakomna og gengu rakleitt inn í stofu | |
| de lod, som om de var hjemme, og gik direkte ind i dagligstuen |
|
|
|