ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
óheflaður adj. info
 
udtale
 bøjning
 ó-heflaður
 1
 
 (viður, fjöl)
 rå, uhøvlet
 kassi úr óhefluðum viði
 
 en kasse af råt træ
 2
 
  
 upoleret, udannet
 það var illa séð að prinsinn ætti svo óheflaða unnustu
 
 det faldt ikke i folks smag at prinsen havde en så udannet kæreste
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
óhagsýnn adj. óhagur sb. mask. óhamingja sb. fem. óhamingjusamur adj. óhaminn adj. óhapp sb. neutr. óhappaverk sb. neutr. óharðnaður adj. óháður adj. óhefðbundinn adj. óheflaður adj. óheftur adj. óheiðarlega adv. óheiðarlegur adj. óheiðarleiki sb. mask. óheilbrigður adj. óheilindi sb. neutr. pl. óheill adj. óheillabraut sb. fem. óheillaspor sb. neutr. óheillavænlegur adj. óheillaþróun sb. fem. óheilnæmur adj. óheimill adj. óheimskur adj. óhemja sb. fem. óhemjugangur sb. mask. óhemjumikill adj. óhentugur adj. óheppilega adv.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík