smitast
vb.
hann smitast, við smitumst; hann smitaðist; hann hefur smitast
|
|
udtale | | bøjning | | mediopassiv | | 1 | |
| (sýkjast) | | smittes, blive smittet | | smitast af <flensu> | |
| blive smittet med <influenza> |
|
| | 2 | |
| (um áhrif) | | blive smittet, blive påvirket | | smitast af <gleði hennar> | |
| blive smittet af <hendes glæde> |
|
| | smita, v | | smitaður, adj | | smitandi, adj |
|