ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
uppgjöf sb. fem.
 
udtale
 bøjning
 upp-gjöf
 1
 
 (það að gefast upp)
 kapitulation;
 opgivelse;
 resignation
 styrjöldinni lauk með uppgjöf sjóhersins
 
 krigen sluttede med flådens kapitulation
 það var uppgjöf í svip hennar
 
 hun havde et opgivende udtryk
 2
 
 (í boltaleik)
 serv, serve
 3
 
 jura
 (sakaruppgjöf)
 opgivelse (påtaleopgivelse)
 frafald (af tiltale/sigtelse eller frafald af krav/kravsfrafald)
 maðurinn fékk uppgjöf sakar
 
 sigtelsen mod manden blev frafaldet
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
uppgangur sb. mask. uppgefinn adj. uppgerð sb. fem. uppgerðarbros sb. neutr. uppgerðarhæverska sb. fem. uppgerðarkurteisi sb. fem. uppgerðarundrun sb. fem. uppgerður adj. uppgjafahermaður sb. mask. uppgjafartónn sb. mask. uppgjöf sb. fem. uppgjör sb. neutr. uppglenntur adj. uppgómmæltur adj. uppgreiðsla sb. fem. uppgrip sb. neutr. pl. uppgróinn adj. uppgræðsla sb. fem. uppgræðslustarf sb. neutr. uppgröftur sb. mask. uppgufun sb. fem. uppgötva vb. uppgötvast vb. uppgötvun sb. fem. upphaf sb. neutr. upphafinn adj. upphaflega adv. upphaflegur adj. upphafning sb. fem. upphafsatriði sb. neutr.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík