strita
vb.
ég strita, við stritum; hann stritaði; hann hefur stritað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | arbejde hårdt, knokle, pukle, slide (i det) | | | hann stritar allan daginn í ræstingum | | |
| | han arbejder hårdt hele dagen med rengøring | | | han pukler som rengøringsassistent på fuld tid |
| | | strita við að <klára ritgerðina> | | |
| | knokle for at <blive færdig med opgaven> |
| | | stritast, v |
|