töluverður
adj.
hann er töluverður, hún er töluverð, það er töluvert
|
| |
udtale | | | bøjning | | | tölu-verður | | | stor, betragtelig, betydelig, anseelig (også i formen 'anselig') | | | töluvert álag fylgir starfi kennara | | |
| | der er et stort arbejdspres på lærerne |
| | | töluverður munur er á fylgi flokkanna | | |
| | der er stor forskel på partiernes tilslutning |
|
|