ISLEX - orðabókin
Stofnun Árna Magnússonar í íslendskum vísindum
vel orðabók:
stinga s info
 
framburður
 bending
 1
 
 (með oddhvössum hlut)
 ávirki: hvønnfall
 stinga, rena
 hún stingur nálinni í efnið
 
 hon stingur nálina í klæðið
 hann stakk gafflinum í kjötið
 
 hann rendi gaffilin í kjøtið
 hann var stunginn af geitungi
 
 hann varð stungin av eini vespu
 stinga sig
 
 stinga seg
 ég stakk mig á kaktus
 
 eg stakk meg á einum kaktusi
 2
 
 (setja)
 ávirki: hvørjumfall
 stinga í
 ég stakk miðanum í vasann
 
 eg stakk lepan í lumman
 hún stingur bréfinu í póstkassann
 
 hon stingur brævið í postkassan
 hann stakk brauðsneiðum í ristina
 
 hann stakk breyðflísarnar í breyðristaran
 selurinn stingur hausnum upp úr sjónum
 
 kópurin renur høvdið undan kavi
 stinga <pennanum> á sig
 
 stinga <pennin> upp á seg
 stinga <brjóstsykursmola> upp í sig
 
 fáa sær <eitt bomm>
 3
 
 (um kláða)
 ávirki: hvønnfall
 stinga
 þessi ullarpeysa stingur
 
 henda ullinta troyggjan stingur
 4
 
 ávirki: hvørjumfall
 stinga sér
 
 stinga seg undir kav
 krakkarnir stungu sér í sundlaugina
 
 børnini stungu seg undir kav út í svimjihylin
 stinga sér til sunds
 
 leypa á bláman at svimja
 5
 
 ávirki: hvønnfall
 <þetta> stingur <mig>
 
 <eg> varnist <hetta>
 það stakk mig hvað hann var kærulaus
 
 eg varnaðist, hvussu líkasælur hann var
 6
 
 stinga + að
 
 ávirki: hvørjumfall
 stinga <þessu> að <henni>
 
 nevna <hetta> fyri <henni>
 hún stakk því að mér að sækja um þennan styrk
 
 hon nevndi fyri mær at søkja um henda stuðulin
 7
 
 stinga + af
 
 stinga af
 
 taka seg burtur, rýma
 þjófarnir stungu af með ránsfenginn
 
 tjóvarnir tóku seg burtur við ránsfonginum
 hún stakk af úr samkvæminu
 
 hon rýmdi úr veitsluni
 8
 
 stinga + á
 
 stinga á sig <peningunum>
 
 nápa <pengarnar>
 þjófurinn stakk á sig fimm sígarettupökkum
 
 tjóvurin nápaði fimm sigarettpakkar
 stinga á <kýlinu>
 
 stinga hol á <svullin>
 9
 
 stinga + inn
 
 ávirki: hvørjumfall
 stinga <honum> inn
 
 seta <hann> fastan
 10
 
 stinga + niður
 
 stinga niður <túlípanalaukum>
 
 ávirki: hvørjumfall
 seta <tulipanleykir> niður
 <flensan> stingur sér niður
 
 <beinkrímið> ger vart við seg
 11
 
 stinga + undan
 
 ávirki: hvørjumfall
 stinga <peningunum> undan
 
 gera <fíggjar>undandrátt
 hún var kærð fyrir að stinga undan fé fyrirtækisins
 
 hon varð ákærd fyri fíggjarundandrátt í fyritøkuni
 12
 
 stinga + upp
 
 ávirki: hvønnfall
 stinga upp <kálgarðinn>
 
 velta <kálgarðin>
 13
 
 stinga + upp á
 
 stinga upp á <þessu>
 
 skjóta <hetta> upp
 þær stungu upp á gönguferð í skóginum
 
 tey komu við uppskoti um ein gongutúr í skóginum
 14
 
 stinga + upp í
 
 ávirki: hvørjumfall
 stinga <jarðarberi> upp í sig
 
 fáa sær <eitt jarðber>
 ég stakk upp í mig súkkulaðimola
 
 eg fekk mær eitt sjokulátapetti
 15
 
 stinga við
 
 stinga við
 
 halta, stika á beininum
 hann stingur við eins og hann hafi meitt sig
 
 hann stikar á beininum, sum hevði hann meiðslað seg
  
 stinga saman nefjum
 
 tosa saman tveireinir
 stingast, v
 stingandi, adj
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík