mylja
vb.
ég myl, hann mylur; hann muldi; hann hefur mulið
|
|
udtale | | bøjning | | objekt: akkusativ | | smuldre, knuse, male, kværne | | myljið pipar úr kvörn yfir réttinn | |
| kværn peber over retten |
| | hún muldi kökusneiðina milli fingranna | |
| hun smuldrede kagen mellem fingrende |
| | vatnið mylur smátt og smátt úr berginu | |
| vandet nedbryder klippen lidt efter lidt |
| | mulinn, adj |
|