myrkva
vb.
ég myrkva, við myrkvum; hann myrkvaði; hann hefur myrkvað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | objekt: akkusativ | | | blive mørkt; | | | formørke, mørklægge | | | myrkva <herbergið> | | |
| | mørklægge <værelset> |
| | | það er farið að myrkva | | |
| | det er begyndt at blive mørkt | | | fyrir utan gluggann var tekið að myrkva | | |
| | det var begyndt at blive mørkt udenfor |
|
| | | myrkvast, v | | | myrkvaður, adj |
|