myrkva
vb.
ég myrkva, við myrkvum; hann myrkvaði; hann hefur myrkvað
|
|
udtale | | bøjning | | objekt: akkusativ | | blive mørkt; | | formørke, mørklægge | | myrkva <herbergið> | |
| mørklægge <værelset> |
| | það er farið að myrkva | |
| det er begyndt at blive mørkt | | fyrir utan gluggann var tekið að myrkva | |
| det var begyndt at blive mørkt udenfor |
|
| | myrkvast, v | | myrkvaður, adj |
|