orsaka
vb.
ég orsaka, við orsökum; hann orsakaði; hann hefur orsakað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | or-saka | | | objekt: akkusativ | | | forårsage, foranledige, bevirke, være årsag til | | | tvær djúpar lægðir orsökuðu óveðrið | | |
| | uvejret var forårsaget af to dybe lavtryk |
| | | áhyggjur geta orsakað magasár | | |
| | bekymringer kan føre til mavesår |
| | | orsakast, v |
|