smitast
vb.
hann smitast, við smitumst; hann smitaðist; hann hefur smitast
|
| |
udtale | | | bøjning | | | mediopassiv | | | 1 | | |
| | (sýkjast) | | | smittes, blive smittet | | | smitast af <flensu> | | |
| | blive smittet med <influenza> |
|
| | | 2 | | |
| | (um áhrif) | | | blive smittet, blive påvirket | | | smitast af <gleði hennar> | | |
| | blive smittet af <hendes glæde> |
|
| | | smita, v | | | smitaður, adj | | | smitandi, adj |
|