elskur
adj.
hann er elskur, hún er elsk, það er elskt; elskur - elskari - elskastur
|
|
udtale | | bøjning | | hengiven | | þau urðu elsk hvort að öðru | |
| de blev glade for hinanden, de blev forelskede i hinanden, de fattede sympati for hinanden |
| | vera elskur að <skepnum> | |
| være glad for <dyr> |
|
|