flókinn
adj.
 
hann er flókinn, hún er flókin, það er flókið; flókinn - flóknari - flóknastur
 | 
 
 
|   | 
 udtale |  |   |  bøjning |  |   | 1 |  |   | 
|   | (hár; garn) |  |   |  filtret |   
 |  |   | 2 |  |   | 
|   | (margslunginn, erfiður) |  |   |  indviklet, vanskelig, kompliceret  |  |   | flóknir útreikningar |  |   | 
|   |  komplicerede beregninger |   
 |  |   | löng og flókin setning |  |   | 
|   |  en lang og indviklet sætning |   
 |  |   | hann leysti þrautina þó að hún væri flókin |  |   | 
|   |  han løste gåden/opgaven selv om den var vanskelig |   
 |   
 |   
 |