flókinn
adj.
hann er flókinn, hún er flókin, það er flókið; flókinn - flóknari - flóknastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | 1 | | |
| | (hár; garn) | | | filtret |
| | | 2 | | |
| | (margslunginn, erfiður) | | | indviklet, vanskelig, kompliceret | | | flóknir útreikningar | | |
| | komplicerede beregninger |
| | | löng og flókin setning | | |
| | en lang og indviklet sætning |
| | | hann leysti þrautina þó að hún væri flókin | | |
| | han løste gåden/opgaven selv om den var vanskelig |
|
|
|