flókinn
adj.
hann er flókinn, hún er flókin, það er flókið; flókinn - flóknari - flóknastur
|
|
udtale | | bøjning | | 1 | |
| (hár; garn) | | filtret |
| | 2 | |
| (margslunginn, erfiður) | | indviklet, vanskelig, kompliceret | | flóknir útreikningar | |
| komplicerede beregninger |
| | löng og flókin setning | |
| en lang og indviklet sætning |
| | hann leysti þrautina þó að hún væri flókin | |
| han løste gåden/opgaven selv om den var vanskelig |
|
|
|