flóttalegur
adj.
 
hann er flóttalegur, hún er flóttaleg, það er flóttalegt; flóttalegur - flóttalegri - flóttalegastur
 | 
 
 
|   | 
 udtale |  |   |  bøjning |  |   | flótta-legur |  |   |  nervøs, ængstelig, urolig; |  |   |  med et flakkende blik |  |   | hún leit flóttalegum augum á gestinn |  |   | 
|   |  hun så på gæsten med et flakkende blik |   
 |  |   | hann varð flóttalegur og feiminn þegar hún birtist |  |   | 
|   |  han blev nervøs og genert da hun dukkede op |   
 |   
 |