flóttalegur
adj.
hann er flóttalegur, hún er flóttaleg, það er flóttalegt; flóttalegur - flóttalegri - flóttalegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | flótta-legur | | | nervøs, ængstelig, urolig; | | | med et flakkende blik | | | hún leit flóttalegum augum á gestinn | | |
| | hun så på gæsten med et flakkende blik |
| | | hann varð flóttalegur og feiminn þegar hún birtist | | |
| | han blev nervøs og genert da hun dukkede op |
|
|