framgjarn
adj.
hann er framgjarn, hún er framgjörn, það er framgjarnt; framgjarn - framgjarnari - framgjarnastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | fram-gjarn | | | 1 | | |
| | (metnaðargjarn) | | | ambitiøs, ærgerrig | | | hann var framgjarn forustumaður | | |
| | han var en ambitiøs leder |
|
| | | 2 | | |
| | (frakkur) | | | pågående, påtrængende |
|
|