framkalla
vb.
ég framkalla, við framköllum; hann framkallaði; hann hefur framkallað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | fram-kalla | | | objekt: akkusativ | | | 1 | | |
| | (fá fram) | | | fremkalde, kalde frem, fremprovokere, skabe | | | kvikmyndin framkallaði tár hjá sumum áhorfendum | | |
| | filmen kaldte tårer frem i nogle af tilskuernes øjne |
| | | vísindamenn hafa framkallað stökkbreytingar í flugum | | |
| | forskerne har fremprovokeret mutationer hos fluer |
|
| | | 2 | | |
| | (um filmu) | | | fremkalde (film og billeder) |
|
|