fráhrindandi
adj.
hann er fráhrindandi, hún er fráhrindandi, það er fráhrindandi
|
| |
udtale | | | bøjning | | | frá-hrindandi | | | frastødende, usympatisk | | | hann er mjög fráhrindandi maður | | |
| | han er et meget usympatisk menneske |
| | | hún er fráhrindandi í framkomu en er víst vænsta kona | | |
| | hun kan virke frastødende, men er vist et meget sødt menneske |
|
|