fyndinn
adj.
hann er fyndinn, hún er fyndin, það er fyndið; fyndinn - fyndnari - fyndnastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | sjov , morsom | | | leikritið var mjög fyndið og áhorfendur hlógu dátt | | |
| | teaterstykket var rigtig(t) sjovt, og publikum lo højt |
| | | hann er einstaklega fyndinn maður | | |
| | han er en særdeles morsom mand |
| | | það er fyndið að <sjá krakkana dansa> | | |
| | det er sjovt at <se børnene danse> |
|
|