fyndinn
adj.
hann er fyndinn, hún er fyndin, það er fyndið; fyndinn - fyndnari - fyndnastur
|
|
udtale | | bøjning | | sjov , morsom | | leikritið var mjög fyndið og áhorfendur hlógu dátt | |
| teaterstykket var rigtig(t) sjovt, og publikum lo højt |
| | hann er einstaklega fyndinn maður | |
| han er en særdeles morsom mand |
| | það er fyndið að <sjá krakkana dansa> | |
| det er sjovt at <se børnene danse> |
|
|