giftast
vb.
hann giftist; hann giftist; hann hefur gifst
|
| |
udtale | | | bøjning | | | mediopassiv | | | objekt: dativ | | | blive gift, gifte sig (med), indgå ægteskab | | | hún samþykkti að giftast honum | | |
| | hun sagde ja til at gifte sig med ham |
| | | hann skildi en giftist aftur | | |
| | han blev skilt, men giftede sig igen |
| | | þau giftust og stofnuðu heimili | | |
| | de blev gift og stiftede familie |
| | | gifta, v | | | giftur, adj |
|