gruggugur
adj.
hann er gruggugur, hún er gruggug, það er gruggugt; gruggugur - gruggugri - gruggugastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | grugg-ugur | | | 1 | | |
| | (ótær) | | | grumset, mudret | | | lækurinn er gruggugur | | |
| | bækken er grumset |
|
| | | 2 | | |
| | (vafasamur) | | | suspekt, tvivlsom, mistænkelig, fordækt | | | það er eitthvað gruggugt við <þessi viðskipti> | | |
| | der er noget suspekt over <denne handel> |
|
|
|