gruggugur
adj.
hann er gruggugur, hún er gruggug, það er gruggugt; gruggugur - gruggugri - gruggugastur
|
|
udtale | | bøjning | | grugg-ugur | | 1 | |
| (ótær) | | grumset, mudret | | lækurinn er gruggugur | |
| bækken er grumset |
|
| | 2 | |
| (vafasamur) | | suspekt, tvivlsom, mistænkelig, fordækt | | það er eitthvað gruggugt við <þessi viðskipti> | |
| der er noget suspekt over <denne handel> |
|
|
|