gugginn
adj.
hann er gugginn, hún er guggin, það er guggið; gugginn - guggnari - guggnastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | gusten, blegnæbbet | | | við sáum fátæk börn, guggin og klæðlítil | | |
| | vi så nogle fattige børn, blegnæbbede og halvnøgne |
| | | fölur og gugginn | | |
| | bleg om næbbet |
| | | grár og gugginn | | |
| | grå og gusten |
|
|