göfugur
adj.
hann er göfugur, hún er göfug, það er göfugt; göfugur - göfugri - göfugastur
|
|
udtale | | bøjning | | göf-ugur | | 1 | |
| (háleitur, óeigingjarn) | | ædel, nobel, ærværdig | | félagið hefur það göfuga markmið að hjálpa fátækum börnum | |
| foreningen har det ædle formål at hjælpe fattige børn |
|
| | 2 | |
| (af fínni ætt) | | fin, fornem | | hann var af göfugum ættum | |
| han var af fornem familie |
|
|
|