göfugur
adj.
hann er göfugur, hún er göfug, það er göfugt; göfugur - göfugri - göfugastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | göf-ugur | | | 1 | | |
| | (háleitur, óeigingjarn) | | | ædel, nobel, ærværdig | | | félagið hefur það göfuga markmið að hjálpa fátækum börnum | | |
| | foreningen har det ædle formål at hjælpe fattige børn |
|
| | | 2 | | |
| | (af fínni ætt) | | | fin, fornem | | | hann var af göfugum ættum | | |
| | han var af fornem familie |
|
|
|