hangsa
vb.
ég hangsa, við hangsum/höngsum; hann hangsaði; hann hefur hangsað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | dovne, drive den af; | | | hænge, hænge ud | | | hún er ekki að gera neitt sérstakt, hún er bara að hangsa | | |
| | hun laver ikke noget særligt, hun driver den bare af |
| | | hún vann meðan hann hangsaði á kaffihúsi | | |
| | hun var på arbejde mens han bare hang ud på en café |
|
|