hangsa
vb.
ég hangsa, við hangsum/höngsum; hann hangsaði; hann hefur hangsað
|
|
udtale | | bøjning | | dovne, drive den af; | | hænge, hænge ud | | hún er ekki að gera neitt sérstakt, hún er bara að hangsa | |
| hun laver ikke noget særligt, hun driver den bare af |
| | hún vann meðan hann hangsaði á kaffihúsi | |
| hun var på arbejde mens han bare hang ud på en café |
|
|