harðdrægur
adj.
hann er harðdrægur, hún er harðdræg, það er harðdrægt; harðdrægur - harðdrægari - harðdrægastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | harð-drægur | | | hård, umedgørlig, ubøjelig, ufleksibel | | | kaupmaðurinn var harðdrægur í viðskiptum og gaf engum manni gjaldfrest | | |
| | købmanden var en hård forretningsmand og gav ikke kredit til nogen |
|
|