2
hátta
vb.
ég hátta, við háttum; hann háttaði; hann hefur háttað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | objekt: akkusativ | | | gå i seng, tage nattøj på, tag tøjet af | | | við háttuðum okkur og fórum í rúmið | | |
| | vi tog nattøj på og gik i seng |
| | | börnin voru löngu farin að hátta | | |
| | børnene var for længst gået i seng |
| | | háttaður, adj |
|