2
hátta
vb.
ég hátta, við háttum; hann háttaði; hann hefur háttað
|
|
udtale | | bøjning | | objekt: akkusativ | | gå i seng, tage nattøj på, tag tøjet af | | við háttuðum okkur og fórum í rúmið | |
| vi tog nattøj på og gik i seng |
| | börnin voru löngu farin að hátta | |
| børnene var for længst gået i seng |
| | háttaður, adj |
|