háttvirtur
adj.
hann er háttvirtur, hún er háttvirt, það er háttvirt
|
| |
udtale | | | bøjning | | | hátt-virtur | | | 1 | | |
| | (sem nýtur virðingar) | | | højt respekteret, højt agtet |
| | | 2 | | |
| | (ávarpsorð um þingmann) | | | højtæret, højt æret | | | útskýringar háttvirts þingmanns eru ekkert nema útúrsnúningar | | |
| | redegørelsen fra det højtærede parlamentsmedlem er ikke andet end udenomssnak |
|
|
|