hegða
vb.
ég hegða, við hegðum; hann hegðaði; hann hefur hegðað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | objekt: dativ | | | hegða sér <svona> | | |
| | opføre sig <på den måde>, arte sig <på den måde> | | | hann hegðaði sér eins og fífl á fundinum | | |
| | han opførte sig som en idiot på mødet |
| | | hegðaðu þér vel, annars förum við heim | | |
| | opfør dig ordentligt, ellers tager vi hjem |
|
|
|