heilla
vb.
ég heilla, við heillum; hann heillaði; hann hefur heillað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | objekt: akkusativ | | | vække begejstring, begejstre, betage, fortrylle | | | hann heillaði áheyrendur með söng sínum | | |
| | han fortryllede publikum med sin sang |
| | | umhverfið í byggðarlaginu heillar hana ekki | | |
| | hun er ikke begejstret for stedets omgivelser |
| | | heillast, v | | | heillaður, adj | | | heillandi, adj/adv |
|