heillaður
adj.
hann er heillaður, hún er heilluð, það er heillað; heillaður - heillaðri - heillaðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | præteritum participium | | | betaget, fortryllet, henført, begejstret, bjergtaget | | | hún horfði heilluð á myndina | | |
| | hun betragtede henført billedet |
| | | hann var heillaður af útsýninu yfir fjörðinn | | |
| | han var bjergtaget af udsigten over fjorden |
| | | heilla, v | | | heillast, v | | | heillandi, adj/adv |
|