hjárænulegur
adj.
hann er hjárænulegur, hún er hjárænuleg, það er hjárænulegt; hjárænulegur - hjárænulegri - hjárænulegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | hjárænu-legur | | | usikker, undse(e)lig | | | hann var ósköp hjárænulegur fyrst en varð síðan öruggari með sig | | |
| | først var han noget usikker, men fik efterhånden mere selvtillid |
|
|